Zielona łąka

Alex

Znowu przyszła. Podskoczyła i położyła się na trawie.

Kajner

Popatrzyła na Alex i uśmiechnęła się szyderczo do niej.
Wstała gwałtownie i zaczęła biegać dokoła Alex.

Alex

Zdziwiła się bardziej niż przestraszyła. Przygotowała się na wypadek do szybkiego biegu.

Niszta

Spojrzałam na czarną klacz, która biegała wokół źrebaka. Od razu wyczułam kto z jakiej jest watahy, i w tym wypadku chronienie źrebaka to był mój obowiązek. Nie chciałam czekać jak wszyscy aż się coś wydarzy. Podeszłam do źrebaka i uśmiechnęłam się przyjaźnie, lepiej by było gdy by ciemna klacz odeszła. Nie miała ze mną żadnych szans...Choć może? Potrząsnęłam przecząco łbem i nadal patrzyłam na źrebaka, kątem oka spoglądałam na klacz.

Alex

Poczuła się pewniej. Wiedziała, że ta klacz jest z stada, do którego należy też Alex. Uśmiechnęłam się do niej

Niszta

-Witaj.-Przywitałam się z małą nie znajomą, zaczęłam się jej przyglądać uważnie, ale też pilnowałam czarnej klaczy, by nie popełniła żadnego głupstwa.

Alex

- Dzień dobry. - Powiedziała. - Nazywam się Alex. - Dodała, ale nadal była trochę przestraszona przez czarną klacz.

Niszta

-Ja jestem Niszta. Miło mi cię poznać.-Powiedziałam i skinęłam łeb na powitanie. Spojrzałam na czarną klacz.-Nie bój się jej.-Powiedziałam i tupnęłam mocno kopytem w glebę.

Alex

Uspokoiła się. - Mi też miło. - Powiedziała. Odetchnęła głęboko.

Niszta

-Spokojnie nic ci się nie stanie.-Powiedziałam a uśmiech nie schodził mi z kufy. Od czasu do czasu zerkałam na ciemną klacz.-Co cię takiego tu sprowadza?.-Spytałam, chciałam z kimś pogadać ze swojego stada.

Alex

- Zielona trawa i zaczęcie życia od nowa. - Powiedziała.

Niszta

Zastanowiłam się chwilę.-A dlaczego od nowa?-Spytałam i oczekiwałam na racjonalną odpowiedź.

Alex

- Bo się zgubiłam i nie odnalazłam drogi do domu. - Powiedziała. - I tak zbytnio się mną nie przejmowali. - Dodała.

Niszta

-Nigdy tak nie mów.-Powiedziałam i mocno walnęłam kopytem o glebę.-Opiekowali się tobą jak najwięcej tyle ile mogli.-Mówiąc to pochyliłam lekko łeb do jej łepka.

Alex

Westchnęła tylko. Tak do końca sama nie wiedziała co myśleć.